Voyager 1'in 6 milyar kilometre uzaklıktan çektiği fotoğrafta minicik bir nokta gibi görünen şu koca dünyamızda Mısırlı 248 insan bu gezegen hakkında yazılmış belki binlerce kitabı okumak şöyle dursun, bir daha göremeyecekler bile!
Asimov'un bir kitabı ve Haçlı seferleri ile ilgili başka bir kitapta insan vahşetinin şiddetinin, zamanla ve medeniyetler geliştikçe azaldığını okumuştum. Şiddeti belki yok etmek daha çok vaktimizi alacak ama bu yönde çabamız hiç bitmeyecek. Kayda değer mücadele de bu yönde yapılan mücadele.
Yüksekova'da işini belki iyi yapan, belki de hatalı yapan ama ömrünü insan hayatını uzatmak üzerine kurmuş bir hekim de yine yaşam mücadelesi veriyor, çünkü kaybettiği hastasının yakınları tarafından acımasızca dövüldü.
Gezi Parkı eylemlerinde hayatını, gözünü kaybeden onlarca insan da o doktor gibi milyarlarca hücreden oluşuyordu ve gözünü veya canını kaybedenler, onları bir daha geri alamıyor.
Bu yüzden "Söz konusu olan insan hayatıysa geri kalan teferruattır!"
Hepinize güzel günler,
Cihan
Şiddeti yok etmek için şiddet kullanıldığı sürece, şiddet ile mücadele devam edecektir elbette. Ama "cahil" insanlarla baş etmek farklı bir mücadele gerektirir gibi geliyor bana. Doktoru dövenlerle, Gezi Parkındaki insanların gözlerini kaybetmelerine sebep olanlar aynı cehalet içindeler bence!
YanıtlaSil